تصوير زخم کهنه ي فرات بر چادر خاکي هميشه تشنه ات بانو چه جلوه ي تلخي داشت در محضر مستسقيان کور دل کج فهم.... چه کرد با دل تو لبهايي که از جرعه هاي شراب ملکوتيان مست و به حسرت نگاه آخرين تو مبتلا بود....بانوي من دلت را حسين (ع) تا کجا کشاند که طاقت بي برادري برايت قليل باشد؟!!!