ديروز باران بود...همه چتر داشتند...هرکسي از اين چتر هاي چند نفره...اينقدر همه چتر داشتند که هي ميخ چترهايشان ميخورد به سرم...هي ميگرفت به چادرم...باران بند آمد...باز هم چتر ها را نبستند...دلم ميخواست وسط شهر فرياد بکشم: بس است! ببنديد آن سقف هاي کفر نعمتتان را !!