سلام. وبلاگتون عاليه. و شعراتون فوق العاده. اميد وارم شما از اون دسته روحانيوني شيد که هيچ وقت مغرور نميشن و هيچ وقت به اين نتيجه نمي رسن که از همه عالم سرترن. من روحانيون خوب زيادي ديدم. اما يادمه يه بار تو حياط يه مسجدي تو قم وايساده بودم يه روحاني پير که يه عده ظاهرا بچه طلبه دورش نشسته بودن، من با اين حس که خوش بحالشون دارن درس دين مي خونن با يه حسرتي يه آن نگاشون کردم ولي روحاني پيره به من اشاره کرد که برو گم شو دختره فلان شده برو گم شو... حالا من بدبخت حجابم کامل، تازه چادرم داشتم...
خيلي حالم ازش بهم خورد
اميد وارم شما هيچ وقت از اين دسته روحانيون بي شعور نشي و همواره به تبعيت از پيامبر عزيزمون که درياي محبت و مهر بودند، با محبت درس دين بديد و هرگز حس خود برتر بيني نسبت به عموم جامعه پيدا نکنيد...
البته من هميشه به اونايي که درس دين مي خونن قبطه مي خورم و حيف که دانشگاهو به حوزه ترجيح دادم. قدر انتخاب فوق العاده زندگيتون يعني تحصيل علم دين رو بدونيد و خدا هميشه شکر کنيد...
التماس شديد دعا...