گويا فراموش شده که نسب و سبب عاملي بر شرافت يا حقانيت نيست که اگر بود تبت يدا ابي لهب را خداوند بر قلب پيامبر خود نازل نمي کرد شرافت و بزرگي ادمي بر حسب عقيده و عمل است

جز اين نيست !........

کاش بزرگ زادگان ( يا به تعبيري امروزي اقا زاده ها ) پندار وکيل الرعايا بودن بر خلق ايران يا پدر و مادر خواندگي انقلاب را نداشتند جز اين نيست که متولي امام زاده خودش بايد حرمت خودش را حفظ کند ؟

همان امامي که فرمود اگر نوه ام تمرد کرد بزنيد ( با گلوله !) امروز نميگفت "غلط ميکنيد که قانون را قبول نداريد" ؟ همان امامي که ولي فقيه بود سوال نميکرد با ولي فقيه چگونه رفتار کرديد ؟

بگذر از حکايت "ناصحان از پيش خود ! " برادر

عيادانه ما کجاست ؟ غزلي مهمانمان نميکني مومن ؟