سلام آقاي عابديني، غزل زيبايتان را خواندم. غزل در وزن مفعول فاعلات مفاعيل فاعلن(مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف) سروده شده و الحق که تا پايان به خوبي وزن را حفظ نموده ايد خوانش اين غزل ناخوآگاه بنده را به ياد غزل خانم نغمه مستشار نظامي انداخت که در همين وزن و با همين رديف و قافيه سروده شده با مطلع: وقتي دلي براي دلي تنگ مي شود/ انگار پاي عقربه ها لنگ مي شود/ احساس مي کني که زمين بي قواره است/ انگار هر وجب دو سه فرسنگ مي شود...الخ. بنده در ابيات 1،4و 6 غزل شما را تازه يافتم . بيت پاياني که بايد حسن ختام غزل باشد بي رمق تر از ساير ابيات در محتواست به لحاظ ظاهري نيز داراي تعقيد لفظي است(ر.ک. فنون بلاغت علامه همايي بخش تعقيد) ...بيش از اين پرگويي نمي کنم ...موفق باشيد انشاءالله