با سلام

شعري که تو يکي از نظرات به اسم محمد مهدي خوندم خيلي عالي بود حالم رو منقلب کرد متاسفانه اين شعر ادرس نداشت توي وبلاگشون هم نبود

خدا خيرشون بده

مادرجان شرمنده ام که حتي روي سلام کردن هم ندارم ، چند روزيست از حوالي

زمزمه هايتان رد ميشوم اما تا مي آيم در بزنم ، انگار دستي نميگذارد ، ديشب صداي

گريه هايي آرام آرام ميشنيدم که به ديوارهاي قلبم فشار مي آورد ، کساني گريه ميکردند

اما معلوم بود دارند سعي ميکنند آستين به دندان گرفته مبادا صداي هق هق هايشان اهالي

مدينه رو خبردار کند ، مبادا آسايش را از مردمان بي معرفت مدينه بگيرند ، مردي سر

به ديوار گذاشته بود ، چهره اش را نديدم بس که نور داشت اما هرکه بود از همه به شما

نزديک تر بود . دلم گرفت براي غربتشان ، براي آن همه مظلوميت ، راستي مادر آن

تسبيحي که يک روز آفتابي پاره کردي و به حسنين گفتي دانه هايش را جمع کنند کجاست ،

دانه هايش جمع شد ؟! گمان نمي کنم ... مادر مسمار يعني چي ؟ ثاني به چه کسي مي گويند ؟

ميشود داستان رو گرفتن از پدر را برايم بگويي؟ اينکه پدر در خيبر را يه جا کند اما آن روز

با دست بسته ... راسته ؟ راستي ذولفقار گذاشت ؟ مادر ميشود نگاهم کني ؟

باشه ميروم خوب ميدانم اين روزها اهل خانه هواي حوصله شان گرفته است .

مزاحم نشوم ، فقط آمده بودم سري به کوچه بني هاشم بزنم شنيده بودم

اسم بزرگي دارد اما طول و عرضش ... شنيده بودم با حضور چند لات و لوت

فضاي کوچه مثل شب سياه ميشود و چشم ، چشم را نمي بيند . تاب ماندنم نيست بايد

بروم . مادر مرا ببخش ، بي تابم ، بي تابي اهل خانه ات بي تاب ترم ميکند ، دعايم کن ...

سلام خدمت شما...

شعر يا همون دو بيتي زيبايي بود...:)

موفق باشيد در پناه حق.

سلام دوستان گلم اميدوارم حالتون خوب باشه.

منتظر نظرات شما هستم.