پيام زيبايتان را خواندم و بر التيام زخم دل خود نهادم...
اما نميدانم که تا به کي بايد در جاهليت دست و پا بزنيم و عاجزانه و نوميدانه "کاش"ي از ته دل بکشيم...
از ما که گذشت ولي نسل بعدمان چه؟ براي آنها چه چيزي به جاي گذاشته ايم...
مي ترسم از چگونگي سپردن فرزند صالح به اين جامعه و اين ملت و امام زمانش (عج)...
توکلت علي الله