سلااااااااااااااااااااااااام...
بسيار عالي..واقعا لذت بردم..
اما به نظر مي رسيد تاثير پذيرفته از شعرهاي سيد حميد رضا بود ( برقعي )
بيت
جايي ميان مسجد اعظم نشسته ام
مايل شده ست قبله ي قلبم به سوي تو
انگار آشکارا اشاره به کتاب " قبله ي مايل به تو " سيد حميد رضا دارد
و اما بيت :
انسان سيب خورده چو مس مي شود طلا
با کيمياي معنوي گفتگوي تو

اصلا ارتباط بين انسان سيب خورده و مس و طلا رو نمي فهميم..در واقع اصلا ارتباطي با هم ندارند..شايد سيب خورده رو يک صفت براي انسان به کار برديد اشاره اي به قضيه ي هبوط آدم اما به نظرم در اين صورت باز هم استفاده از کلمه ي " چو " کار را خراب مي کند..اين بيت يک جورهايي در بيت هاي يک دست و دلنشين کل غزل لنگ مي زند هرچند که ايده ي خوبي دارد اما پردازشش بد بوده البته به نظر من...

به کلبه ي بي خوابي هاي من هم سري بزنيد...

قرار ما به رفتن بود...
يا هشت